Elektrokoagulacja w usuwaniu zmian skórnych

Przed zabiegiem odbywa się konsultacja z lekarzem dermatologiem, w trakcie której oceniane jest czy zmiany skórne kwalifikują się do zabiegu elektrokoagulacji, czy też do innego sposobu leczenia. W jej trakcie lekarz informuje również o przebiegu zabiegu, jakie są efekty zabiegu oraz o postępowaniu po zabiegu elektrokoagulacji.

Zabieg wykonywany metodą elektrokoagulacji, czyli zamiast skalpela lekarz stosuje specjalne elektrody z prądem o dużej częstotliwości. Zastosowanie łuku elektrycznego pozwala na uniknięcie krwawienia z ran i zakładania szwów, a blizny są bardzo niewielkie. Usunięty fragment może zostać wysłany do badań histopatologicznych.

Po zabiegu elektrokoagulacji na skórze może pojawić się obrzęk i zaczerwienienie. Zdarza się, że występuje także bolesność w okolicy leczonego miejsca. Objawy te znikają po kilku godzinach od przeprowadzenie zabiegu. Elektrokoagulacja może pozostawić natomiast małe strupki, które goją się po kilku dniach. Aby przyspieszyć proces regeneracji skóry lekarz wskaże najodpowiedniejsze produkty do smarowania skóry.

Zalecenia po zabiegu:

• przez pierwsze dni od zabiegu pacjent powinien unikać mydła, czy toników na bazie alkoholu
• przez tydzień po zabiegu nie zalecana jest intensywna aktywność fizyczna
• przez 14 dni nie wskazane są gorące kąpiele oraz wizyty w saunie
• przez około 4 tygodnie pacjent nie powinien się opalać oraz korzystać z solarium

Elektrokoagulacja nie jest zabiegiem całkowicie bezbolesnym i w zależności od wrażliwości danego pacjenta, może powodować większy bądź mniejszy dyskomfort. Na odczucia bólowe wpływ ma także wielkość poza zabiegowego, czyli wielkość zmian oraz ich lokalizacja.

Elektrokoagulacja jest wykonywana zarówno w celach kosmetycznych, jak i zdrowotnych. Bardzo często zdarza się, że takie zmiany skórne, jak np. brodawki rozprzestrzeniają się na inne partie ciała. Dlatego konieczne jest wykonanie elektrokoagulacji na wczesnym etapie.

Elektrokoagulacja pozwala usunąć:

• włókniaki miękkie, czyli narośla skórne o charakterze grudkowatym, które najczęściej są wrodzone; pojawiają się one w na tułowiu, kończynach oraz twarzy; nie są bolesne, ale zdecydowanie wpływają na estetykę skóry, choć zdarza się, że mogą powodować naderwanie, krwawienia oraz mogą prowadzić do wystąpienia miejscowego stanu zapalnego
• brodawki płaskie, zwane potocznie kurzajkami, które są wywołane przez wirus HPV; najczęściej pojawiają się na dłoniach i twarzy w postaci drobnych jasnych lub brunatnych guzków o płaskiej powierzchni; brodawki mają dużą skłonność do szybkiego rozsiewania się po ciele, dlatego ważne jest ich usuwanie w momencie pojawienia się pierwszej zmiany
• brodawki łojotokowe, to narośla skórne, które mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, ale najczęściej występują na szyi oraz na plecach; zazwyczaj są szorstkie, a nieusunięte mogą rozrosnąć się do nawet kilkucentymetrowych zmian
• prosaki, czyli małe, białe lub żółtawe grudki na twarzy przypominające trądzik; bardzo często pojawiają się w okolicy powiem, skroni i na policzkach; wielkością przypominają ziarenko maku i często są mylone z kaszakami
• torbiele łojowe, czyli tzw. kaszaki, najczęściej rozwijają się na twarzy, karku oraz skórze głowy; torbiel rozwija się powoli w obrębie skóry, a w jej wnętrzu znajduje się łój oraz elementy mieszków włosowych; dolegliwość często występuje u osób młodych, które chorują na aktywny trądzik
• naczyniaki rubinowe oraz naczyniaki gwiaździste – naczyniaki rubinowe, inaczej zwane też naczyniaki starczymi, to częste zmiany skórne pojawiające się wraz z postępującym wiekiem; są miękkimi, niewielkimi grudkami o gładkiej powierzchni przybierającymi kolor od jasnoczerwonego do fioletowego, które bledną po uciśnięciu; w przypadku urazu obficie krwawią; naczyniaki gwiaździste są drobnymi guzkami o barwie czerwonej z rozchodzącymi się naczyniami włosowatymi; zmiany tego typu są częste obserwowane u dzieci oraz kobiet w okresie ciąży i połogu; występują również u osób z chorobami wątroby

Z zabiegu elektrokoagulacji nie mogą skorzystać osoby, które:

• posiadają rozrusznik serca
• mają pompę insulinową
• kobiety w ciąży i w okresie karmienia piersią
• osoby ze świeżą opalenizną, np. będące zaraz po powrocie z wakacji

Z elektrokoagulacji nie można również skorzystać bezpośrednio przed zabiegami kosmetycznymi, np. peelingiem mechanicznym lub kwasami. Z przeprowadzeniem elektrokoagulacji należy wówczas poczekać 2 tygodnie. Zmienionej skóry nie można również ostrzykiwać wypełniaczami na 3 tygodnie przed planowaną elektrokoagulacją. Skóra w miejscu planowanej elektrokoagulacji nie powinna być uszkodzona.