Pierwszym sygnałem mogącym wskazywać na rozwój schorzenia jest tzw. wykwit pierwotny – grudka o zabarwieniu czerwonobrunatnym, która jest wyraźnie widoczna. Jej powierzchnia jest drobnopłatowa i złuszczająca się. Złuszczenie naskórka w obrębie wykwitu pierwotnego prowadzi do zmian wyglądu skóry – staje się ona błyszcząca oraz gładka. Stan ten nazywany jest objawem świecy stearynowej. Kolejnym charakterystycznym objawem jest to, że skóra jest niezwykle wrażliwa i nawet jej potarcie powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych i krwawienie. Łuszczyca to choroba, która ma ściśle określone fazy – etapy złuszczanie się łuski, pojawiania gładkiej różowej i delikatnej skóry, ponowne powstanie zmian o charakterze łuski.
Początkowe zmiany nie są rozległe, pojawiają się drobne grudki, które łuszcząc się tworzą wykwity skórne, o średnicy około 2 cm. Wówczas zmiany obejmują już większe partie skóry, przekształcając się w zmiany duże, o średnicy zazwyczaj kilku centymetrów. Srebrzyste łuski, które pokrywają te zmiany z czasem zamieniają się, tworząc zgrubiałe zmiany, o nierównej, chropowatej powierzchni. Objawy łuszczycy obserwowane są czasem także w obrębie owłosionej skóry głowy. Zmiany te obserwowane są także poniżej linii włosów oraz pojawiają się na czole.
W łuszczycy, która obejmuje płytki paznokciowe obserwowane są dwa główne typy objawów. Pierwszym z nich jest objaw naparstkowy, w którym charakterystyczne są zgłębienia na powierzchni płytki paznokcia. Drugim, jest tzw. objaw plamy olejowej. Są to żółte przebarwienia obserwowane na powierzchni płytki paznokcia.