Krioterapia w leczeniu zmian skórnych

Brodawki, czyli kurzajki, najczęściej pojawiają się na stopach i rękach. Te miejsca są najbardziej narażone na zarażenie. Zwykle występują na skórze pod postacią grudek, które mogą mieć różną wielkość i pojawiać się w różnych miejscach na ciele człowieka. Z reguły też te zmiany skórne są niebolesne. Wirus brodawczaka (HPV) przenoszony jest bezpośrednio przez kontakt z zarażona skórą innego człowieka lub podczas styczności z zarażonymi powierzchniami. Do zakażenia może dojść w wielu miejscach – w sklepie obuwniczym podczas przymierzania butów, czy w trakcie chodzenia na boso po podłodze. W niektórych przypadkach kurzajki ustępują samoistnie. Gdy to nie następuje należy umówić się do poradni dermatologicznej i rozpocząć leczenie. Prosimy pamiętać, że każdą zmianę na skórze warto zawsze skonsultować z lekarzem dermatologiem.

Do najczęściej występujących zaliczamy:

• brodawki płaskie – pojawiające się na ciele młodzieży, raczej niewielkie (kilka milimetrów)
• brodawki stóp – występują na tzw. „podeszwie” stóp, o wielkości nawet do 2 cm
• brodawki zwykłe – pojawiają się głównie na palcach, o wielkości do 10 mm
• brodawki weneryczne – występujące na narządach płciowych

Kurzajki występują u 75% ludzi, szczególnie u dzieci, młodzieży, osób starszych i tych z upośledzoną odpornością. Co nie oznacza, ze nie mogą się pojawić także u osób zdrowych w sile wieku. Uniknięcie zakażenia jest bardzo trudne, ponieważ młode kurzajki są niemal niewidoczne i bardzo łatwo przenoszą się przez dotyk. Możemy więc „złapać” wirusa na przykład podając rękę, ale i wirus przenosi się przez przedmioty, z którymi miała kontakt osoba zakażona. Łatwo więc można zarazić się chodząc bez klapek, na boso po podłodze przebieralni na siłowni, basenie, czy w sklepie odzieżowym, kiedy musimy zdjąć buty, aby założyć np. spodnie, które chcemy kupić. Do zakażenia może dojść także w gabinecie kosmetycznym w trakcie zabiegów związanych z paznokciami, jeśli narzędzia nie są odpowiednio sterylizowane.

Przed zabiegiem odbywa się konsultacja z lekarzem dermatologiem, w trakcie której oceniane jest czy zmiany skórne kwalifikują się do zabiegu krioterapii, czy też do innego sposobu leczenia. W jej trakcie lekarz informuje również o przebiegu zabiegu, jakie są efekty zabiegu oraz o postępowaniu po zabiegu.

Krioterapia brodawek wirusowych polega na uszkadzaniu tkanek zakażonych wirusem za pomocą niskiej temperatury. Kontakt chorego miejsca z ciekłym azotem niszczy zainfekowany wirusem HPV naskórek. Bezpośrednio przed zabiegiem zmianę zmiękcza się roztworem kwasu salicylowego. Ciekły azot wymraża zmianę na skórze. Czas zabiegu jest krótki, samo przyłożenie aplikatora do brodawki trwa do 20 sekund. Pacjent może odczuwać miejscowo zimno, szczypanie lub świąd. Przeprowadzany zabieg powoduje, iż kurzajka zamienia się w bąbel, który zasycha i z czasem zamienia się w strup, który powinien odpaść w przeciągu 2 tygodni od zastosowanego leczenia. Przez ten czas należy nosić opatrunek – opatrunek powinien być zmieniany codziennie, aby uniknąć powtórnego zakażenia. Nie można też drapać miejsca poddanego zabiegowi. Bardziej dolegliwe dla pacjenta jest wymrażanie brodawek na stopach, gdyż zwykle zaraz po zabiegu bywa utrudnione chodzenie. Bardzo ważne jest to, aby w dniu zabiegu i dzień po nim pacjent nie mył oraz nie moczył chorego miejsca.

Zalety krioterapii:

• niewielkie ryzyko powstania blizn
• krótki czas zabiegu oraz łatwy proces gojenia wymrożonych brodawek
• brak konieczności znieczulania pacjenta i hospitalizacji po zabiegu

Wymrażanie brodawek ciekłym azotem jest także zabiegiem dobrym w przypadku małych pacjentów. Zabieg jest krótki i w zasadzie bezbolesny.

Zabieg wymrażania brodawek jest bezpieczny i powszechnie stosowany, jednak niewskazane jest, aby korzystały z niego osoby, które:

• mają poważne schorzenia serca i układu krążenia
• mają pokrzywkę lub rumień
• cierpią na niedoczynność tarczycy
• borykają się z niedokrwistością