Leczenie zabiegowe wysiłkowego nietrzymania moczu

Czynników ryzyka jest kilkanaście, a pierwszym z nich jest anatomia ciała kobiet, które posiadają znacznie krótszą cewkę moczową w porównaniu z mężczyznami. Kobiety pracujące fizycznie, wykonujące zajęcia wymagające podnoszenia ciężarów, narażone są na stopniowe osłabienie mięśni dna miednicy, prowadzące do wysiłkowego nietrzymania moczu. Nietrzymanie moczu dotyczy ponad 30% kobiet spodziewających się dziecka. Podczas ciąży zwiększa się zarówno częstość oddawania moczu, jak i jego dobowa objętość. Tymczasem objętość pęcherza uciskanego przez macicę stopniowo się zmniejsza. Nietrzymanie moczu w ciąży, to przeważnie wysiłkowe nietrzymanie moczu, nasilające się w czasie trwania ciąży wraz z rosnącym obciążeniem dna miednicy, kiedy macica stopniowo powiększa się. Przechodzenie dziecka przez kanał rodny może uszkodzić struktury nerwowo-mięśniowe dna miednicy, a tym samym doprowadzić do trwałego uszkodzenia lub znacznego osłabienia powięzi, na której spoczywa cewka moczowa. W efekcie cewka otwiera się nawet przy niewielkim wysiłku, co prowadzi do wyciekania moczu. Zwykle ewentualne objawy nietrzymania moczu ustępują w ciągu 3 miesięcy od porodu, nieco później u kobiet rodzących wielokrotnie i tych, które urodziły dzieci o masie ponad 4 kilogramy. W przypadku, gdy nietrzymanie moczu nie ustępuje po pół roku od porodu należy zwrócić się z tym do ginekologa lub urologa. Pozostałe czynniki ryzyka wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu:

• menopauza, czyli zmiany hormonalne związane z okresem przekwitania
• wrodzona wada tkanki łącznej oraz przebyte operacje cewki moczowej
• zakażenia cewki moczowej
• palenie tytoniu
• otyłość, zaparcia
• uraz rdzenia kręgowego

Operacje z użyciem taśm podcewkowych są obecnie „złotym standardem” w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Zabieg trwa około 1 godziny i wykonuje się drogą pochwową w znieczuleniu podpajęczynówkowym. Podczas zabiegu wszczepia się syntetyczną taśmę pod cewkę moczową, która stanowi dla niej podparcie i redukuje bądź eliminuje wysiłkowe nietrzymanie moczu. Wyniki leczenia są bardzo dobre, a ryzyko powikłań niewielkie. Pobyt w szpitalu po zabiegu trwa dzień lub dwa, ale odbywa się w ramach chirurgii jednego dnia – bez konieczności dłuższego pobytu w oddziale szpitalnym. Wizyta kontrolna po zabiegu zostanie zaplanowana przez naszego lekarza.

Korzyści dla naszych pacjentek:

• wysoka skuteczność, która przekłada się na poczucie wolności i komfortu w codziennym funkcjonowaniu
• zabieg wykonywany jest z dostępu pochwowego
• zabieg nie pozostawia blizn
• krótki czas potrzebny na rekonwalescencję oraz powrót do codziennych spraw

Zasadniczymi zaleceniami dla pacjentek po zabiegu są:

• prowadzenie oszczędzającego trybu życia oraz unikanie wysiłku fizycznego przez 4 tygodnie
• pielęgnacja ran po wkłuciach preparatem odkażającym oraz stosowanie leków przeciwbólowych zgodnie z zaleceniami lekarza
• unikanie zaparć poprzez stosowanie lekkostrawnej diety lub doustne preparaty
• powstrzymanie się od współżycia przez okres 4 tygodni